Ishte shume gjendje e veshtire per mua... kur nje femer me ndal ne rruge dhe fillon te qaj para meje dhe me ze te vajtueshem dhe me syte qe i rrjedhin lote me thote: a nuk ki zemer hiq ti a ki gure nven t'zemres... gjithe ato shkrime dashurie qe ti dergova gjithe ato poezi qe per ty i shkrujta a nuk t'a ngjallen as ni pike ndjenje...dhe dikur zani sikur i meket dhe prap fillon qan me denese dhe une mbes duke ndjere dhimbjen e saj dhe mendoj me vete:sa keq qe ndjenjat e mia i takojne nje femre tjeter, sa keq qe skam asnje ndjenje dashurie per te.
I afrohem ngat e shikoj ne sy dhe nga dhembshuria filloj t'ja fshij lotet qe i rrjedhin aq shume dhe jane aq te nxehte... ndersa ajo i mbyll syte dhe fillon si duket ta ndjej prekjen time qe me sa dukej aq shume kishte vuajtur se paku njehere ta ndjente.Shikoj fytyren e saj(qe me te vertete ishte shume here me e bukur se sa vajza te ciles i takonin ndjenjat e mia) se si gjallerohet dhe filloj te ndjej dhembshuri dhe prap mendoj me vete: sikur te mos kisha lindur fare do te ishte me mire sepse nuk do t'i shkaktoja kete dhimbje dashurie asnje femre...
loading...
Lexo edhe:
